Deze week ga ik mijn week iets anders beschrijven dan ik normaal doe. Ga deze keer een beetje (als het lukt) een emotie bij de gebeurtenis koppelen, want om mijn hele week weer op te sommen. Dat doe ik waarschijnlijk wel weer volgende week :).

Het was wel erg toevallig, deze week las ik van alles over emoties voor mijn studie en volgens mij heb ik alle emoties ook gehad deze week. Van gezellig druk met de kinderen een spelletje doen totdat je ze wel achter het behang kan plakken omdat ze niet naar je luisteren. Van blijdschap omdat je alles kan doen wat je wil en nieuwe mensen en dingen leert kennen in een ander land tot aan verdriet omdat je toch ook de dingen thuis mist (zoals een verjaardag) en graag even een knuffel zal willen geven aan onder andere je ouders. Heb ik het gevoel dat ik heimwee heb? Nee dat niet, want ik vind het hier nog steeds geweldig en heb nog niet het gevoel dat ik terug wil. Maar het is toch apart dat je niet even naar beneden kan lopen of in 5 minuten op de fiets een kopje koffie/thee bij familie kan drinken.

Deze week had Jasper (de oudste) vakantie dus ik had opeens iemand in de kamer naast mij slapen. Ook was het overdag dus wat drukker met iemand extra in het huis. Nou ja drukker, kon met hem het spel beverbende spelen (die ik had meegenomen toen ik hier kwam) en films kijken zoals Lord of the rings. Dus op zich viel het mee met hoeveel drukker ik het had. Het was eerder gezellig om ook af en toe een spelletje te kunnen doen. Zoals woensdag in de ochtend ging ik koffie drinken met een nieuwe au pair wat erg gezellig was (spannend om weer iemand nieuw te leren kennen, maar ook weer zo leuk en blij dat het klikt), maar om 1 uur moest ik even thuis zijn omdat Jasper anders alleen thuis was met een vriend. Ik hoefde niet echt iets met ze te doen maar het was gewoon dat als er iets gebeurde of ze iets nodig hadden iemand er was. Maar ze kwamen boven om te vragen of ik met ze het spel beverbende wilde doen. Nou en daar zeg ik geen nee tegen en dan is het extra gezellig dat er iemand thuis is waarmee je dat kan doen. Dat geeft je een blij gevoel dat ondanks dat ik hem niet veel zie ik wel gewoon met hem kan praten, lachen en spelletjes spelen.

Het sporten deze week was een mix van blije momenten en ik zal ze omschrijven als nadenkmomenten. Had op dinsdag ballet (heb voor de rest van term betaald dus ik kom er niet meer onderuit :) ). Het was erg leuk en fijn om te doen, maar achteraf ben ik altijd of hyper of helemaal uitgeteld. Ik dacht dat ik hyper werd maar ik was nog niet thuis of ik ging m’n bed in en had een moeilijk momentje. Hoofd leegmaken tijdens dansen is goed maar ook vermoeiend. Hetzelfde gebeurde op donderdag tijdens zumba. Het was heerlijk om te doen maar na een lange douche was ik toch kapot en kon ik wel weer even huilen. En nadat ik dat dan doe voelde ik mij nog niet beter. Gelukkig moest ik de kinderen ophalen en moest ik mezelf weer even bij elkaar rapen.

Het beste medicijn tegen niet zo lekker voelen is afleiding. Daar kom ik hier elke keer wel weer achter. Als ik de kinderen moet ophalen en om half 3 weg moet (dus op dat moment kan ik autorijden) voel ik mij gelijk 10x beter. Als de kinderen uit school zijn is er ook zeker genoeg afleiding. Ook een rondje lopen helpt altijd of het nou is om dan juist even te huilen of om alles uit je hoofd te zetten, helpt alle twee. Muziek luisteren helpt ook vaak. Spotify heeft deze week overuren gedraaid in mijn kamer nou ja door mijn koptelefoon. Ook het zelf spelen van muziek geeft een goed gevoel, zeker als je nog steeds mooie nummers kan spelen waar je je gevoel in kan leggen.

Voor ballet dinsdag overdag voelde ik mij goed, ik ben naar een koffiewinkeltje geweest om toch even uit huis te gaan. Daar heb ik mijn hoofdstuk emoties afgerond en waar ik een 10 voor de vragen had (moet na elk hoofdstuk vragen inleveren op internet om te laten zien hoe ik het doe). Ik had even een geluksmomentje op dat moment want het is lang geleden dat ik geen enkele fout had in een toets. Dus dat gaat de goede kant op. Het volgende hoofdstuk gaat ook nog over emoties dus dat moet dan toch ook wel goed gaan.

Ook was ik deze week erg aan het nadenken over hoe het allemaal zal lopen als ik weer terug naar huis ga in juli. Ik moet afscheid nemen van alles hier. Dat zal toch heel raar zijn en de tijd gaat zo snel. Zal ik ook nog contact houden met een aantal au pairs of zal dit allemaal heel anders worden want ze wonen allemaal door heel Europa. Na zulke momenten moet ik mezelf eraan herinneren dat ik er nu van moet genieten en niet daar al aan moet denken. Het is zo voorbij en voor ik het weet begint het “normale” leven in Nederland weer. Gelukkig komen er nog veel weken waar ik van kan genieten.

Dit weekend was het apart. Met wie ik had afgesproken was ziek en de andere kon niet meer dus of ik moest op het laatste moment nog iemand zoeken om ergens mee heen te gaan of ik ging er alleen op uit. En omdat ik al een rare week had (door mijn verschillende buien) dacht ik, ik ga er alleen op uit. Zaterdag heerlijke dag, naar Londen geweest via Oxford Street, Regent Street, Soho, Carnaby Street naar Londen Waterloo gelopen. Daar even in de zon gezeten op een bankje geluisterd naar de straatartiesten terwijl ik mijn lunch at. Als dat geen fijn gevoel geeft weet ik het ook niet meer. Het was wel erg koud dus zolang kon ik het niet volhouden maar het was top. Een erg positieve en goede dag.

Vandaag was het ook wel een lekkere dag maar voelde mij een beetje half half. Blij en vrolijk maar ook een beetje bedenkelijk. Ik kan niet zeggen dat ik echt verdrietig was, maar beetje dubbel gevoel. Heb een heerlijke wandeling gemaakt van 2 uur (m’n ouders zullen trots op mij zijn :p). Opeens tijdens de wandeling viel vlak voor mijn neus een hond een andere hond aan. Dat was best even een eng moment. Want de ‘aanvaller’ liet niet los, ondanks wat de baasjes deden. Gelukkig liep het goed af, maar het was even spannend wat er zou gebeuren. Ik zal toch nog een keer extra nadenken of ik een hond wil. Na de wandeling terug gelopen naar een cafeetje voor een lekker broodje en een kop warme chocolademelk (had ik wel verdiend). Ondanks het lekkere zonnetje, de lekkere lunch en de lange wandeling was het een rare dag. Weet niet goed hoe ik mij voelde en hoop dat het volgende week niet zo wisselend is. Maar dit zal ik allemaal merken. Iedereen is weer terug naar school dus het normale ritme is er weer, misschien zal dat helpen.

Ik heb deze week niet zoveel foto's gemaakt maar ik denk dat ik er wel een aantal online zal zetten.