Week 41/42/43: De laatste paar weken en weer naar huis

De laatste 2 weken in Engeland zijn volgepland met afscheid nemen van verschillende au pairs, die ik heb leren kennen in het afgelopen jaar. Afscheid nemen was best raar. Zeker de eerste, dat was ongeveer 1,5 week voordat ik wegging. Dan is het niet van ik zie jou een hele lange tijd niet meer, ook al is dat wel het geval. Dus Nederlandse nummer uitwisselen en hopen dat je in contact blijft (wat natuurlijk ook gedeeltelijk aan jezelf ligt).

Ook de laatste twee weken waren nog gewoon ‘normaal’ qua school met de kinderen. Elke ochtend om 7:30 weg en weer thuis om 16:30. Waardoor het werk ook gewoon z’n gangetje ging.

Het laatste weekend was wel erg apart. Op vrijdag was het een gewone vrijdag, kinderen kwamen thuis van school en lieten mij hun rapport zien en al het werk wat ze het afgelopen jaar hadden gedaan. Van het schrijven tot rekenen en andere onderwerpen.

Op zaterdag had ik de hele middag en avond Annelise en Lucas, omdat de ouders een bruiloft hadden. We zijn rond 12 uur uit lunchen geweest, om voor de laatste keer alleen met de kinderen even weg te zijn. Na de lunch zijn we door gelopen naar het park (laatste keer park), waar een soort van ‘strand’ gedeelte is. Het was heel warm dus een goed idee. De kinderen waren helemaal doorweekt en konden daarna weer opwarmen in de zon. Lucas ging naar het speeltuingedeelte en ik ging samen met Annelise in de zandbak een zandkasteel maken. Kon ik zelf ook weer even kind zijn. Toen we thuis kwamen, kwam omi even langs om ook van mij afscheid te nemen. Het was een hele geslaagde dag, een goed einde, hele dag met de kinderen die het afgelopen jaar zoveel in mijn leven zijn geweest.

Op zondag had ik als laatste dagje afgesproken met een au pair om afscheid te nemen. Dus om half 12 richting Richmond met de bus (laatste busreisje). We hebben 3 uur in een park langs de Thames gezeten, genieten van de zon, de gezelligheid en alles voor de laatste keer in mij opnemen. Alleen om 4 uur had ik een afspraak bij een tattoostudio. Want wat is nou voor mij het perfecte om te doen om dit avontuur af te sluiten. Precies een tattoo laten zetten. Ik was er al lang over aan het nadenken en dit wisten ook een paar mensen maar niet dat ik het zou laten zetten in Engeland. Dus 2 andere au pairs wisten ervan en voor de rest was het voor iedereen een verrassing (een goede?).
Daarna moest ik ook afscheid nemen van Clara, wat echt lastig was. Terug naar huis waar ik samen met de familie ging eten en we nog even konden kletsen en jawel ook afscheid nemen. Het is allemaal zo onwerkelijk. Maandagochtend vroeg mijn bed uit want moest met mijn 2 overvolle koffers en een rugzak naar het station. Omdat ik met de trein naar huis ging moest ik eerst naar King’s Cross. Waar ik kon overstappen op de eurostar. Het is echt heel fijn om met de trein te reizen, geen gedoe met douane in ieder geval niet zoveel als met het vliegtuig. Alles bij elkaar was ik ook aardig snel in Rotterdam. Waar mijn ouders en broer mij op zouden halen. Ik kwam daar aan en ik zag ze eerst niet, totdat ik mijn broer zag lopen maar wie was er ook. Suzanne!!! Wat ik totaal niet verwacht had. Super leuk dat ze gekomen was (thanks :)).

Ik ben nu alweer 5 dagen thuis maar het is nog steeds onwerkelijk, alles voelt nog steeds raar. Ik ben nog steeds met mijn hoofd in Engeland, soms heb ik het gevoel dat ik in Nederland ben voor vakantie en hierna weer terug ga. Natuurlijk ben ik blij om iedereen hier weer te zien, maar de mensen in Engeland ga ik ook missen. De familie, alle au pairs, mijn sport op donderdag ochtend, het hele leven daar, mijn tweepersoonsbed :) en natuurlijk niet te vergeten de hond. Ik kan wel zeggen dat au pair worden één van de beste beslissingen in mijn leven is geweest. Hoeveel ik heb geleerd, over mijzelf, over anderen, dat ik gewoon dingen moet doen en niet afwachten. Het afgelopen jaar heeft mij veel gebracht waar ik de rest van mijn leven mee door kan gaan.

Dit is waarschijnlijk ook de laatste blog die ik online zal zetten. Nu gaat namelijk het ‘normale’ Nederlandse leven weer beginnen. Naar school en stage, daarvoor nog even op vakantie en wie weet wat er allemaal nog gaat gebeuren. Iedereen die mijn blog heeft gelezen, bedankt. Het was altijd fijn om te weten dat mensen met je meeleven en het leuk vinden om je verhaal te horen. Dus alle reacties zijn zeker gewaardeerd. Misschien tot snel!! (en nu gewoon weer in Nederland).

Week 37/38/39/40: Opnieuw verhuist! (en een hele hoop andere dingen)

Oeps, ik kwam erachter dat ik bijna een maand niet heb geschreven. Ik ga de schuld geven aan alles wat er de laatste tijd is gebeurd en wat ik heb gedaan. Nieuwe au pairs ontmoeten (Yes dat doe ik nog steeds), verhuizen, kinderen een week thuis door vakantie en zoveel andere verschillende dingen doen. Het laatste wat ik had geschreven was het de week voor de vakantie (van de kinderen). Mijn week veranderde ondanks de vakantie weinig. Meestal in de ochtend een paar uur werken en ‘s middags werken en de kinderen vermaken. De rest van de tijd had ik tijd om iets anders te doen of iets voor mijzelf. Wat vooral studie was of boek lezen en genieten van de rust die er niet was :).

Week 38

Ondertussen had ik alweer een paar nieuwe mensen ontmoet via de au pair app. Donderdag na Zumba ga ik er een van ontmoeten in Earls Court. Hopen dat het klikt, want ondanks dat ik bijna naar huis ga is het leuk om nieuwe mensen te leren kennen. Zeker als ik de laatste paar weken met ze op kan trekken (en misschien iets dichter bij mij wonen). Het was erg gezellig en ze woont ook aardig dichtbij dus afspreken wordt wat makkelijker.

Zaterdag ging ik vroeg mijn bed uit want ik ging Wouter ophalen van het vliegveld samen een weekendje naar Brighton. Heerlijk! Een geslaagd weekendje al zeg ik het zelf, even ertussen uit. Royal Pavilion, the lanes, het strand, Brighton pier, Sea life en het belangrijkste goed gezelschap.

Week 39

Maandag gelijk nadat ik terug kwam van Brighton ben ik naar Clapham gegaan om een nieuw iemand te ontmoeten. Het was erg gezellig en lekker koffie gedronken. Dinsdag had ik weer afgesproken met de nieuwe au pair die ik vorige week had ontmoet Clara. Nu hebben we een beetje rond gelopen in Putney bij de Thames gezeten en genoten van een lekker stuk pizza. De rest van de week was rustig mijn normale rooster, zoals kinderen ophalen en daarna vermaken tot bedtijd. Zaterdag moest ik werken dus volle dag met kinderen. Zondag ben ik samen met Benita naar Dover gegaan. In de stad was op zich niet veel te zien. Het kasteel was wel erg mooi. We zijn daar ook in gegaan en hebben daar de meeste tijd van de dag doorgebracht. We konden in de 2^e wereldoorlog tunnels wat interessant was om te zien. Ook konden we het ondergrondse ziekenhuis zien en hadden ze alles gelaten zoals het was, waardoor je een gevoel kreeg hoe de mensen moesten werken in die tijd. Nadat we dat hadden gezien zijn we naar de white cliffs gelopen. Want als je in Dover bent mag je dat niet missen. Het gaf me een soort zelfde gevoel als de seven sisters. En dus erg mooi en het was de moeite waard om daarvoor bijna een uurtje te moeten lopen.

Week 40

En dan de week van de verhuizing. Ik wist dat deze week weer druk zal worden. Dus had mij voorbereid. Maandag en woensdag heb ik in de ochtend afgesproken met Clara, want wilde graag het huis uit zijn als er zoveel drukte was. Vanaf dinsdag heb ik de kinderen elke ochtend naar school gebracht dus het was iets vroeger opstaan dan ik normaal gewend ben. Woensdag was de eerste dag dat de verhuizers kwamen, om alles in te pakken. Hoe snel ze alles in de dozen krijgen. Donderdag was de tweede dag en ben ik samen met Bernice (nadat ik naar Zumba was geweest) naar het nieuwe huis gegaan om alvast wat dozen uit te pakken. Annelise haar kamer heb ik uitgepakt en was eigenlijk precies op tijd klaar zodat ik daarna de kinderen kon ophalen van school. Vrijdag ben ik in de ochtend ook naar het nieuwe huis gegaan om weer te helpen met uitpakken van dozen. Nu was Lucas zijn kamer en mijn kamer aan de beurt. Nadat ik klaar was met die twee heb ik een klein deel van Jasper zijn kamer kunnen doen voordat ik naar school moest om de kinderen weer op te halen. Rond half 5 ben ik met Lucas naar Gymnastics gegaan. Het was wel prettig om even een uurtje te kunnen lezen en even te kalmeren van de afgelopen dagen.

Op zaterdag moest ik namelijk ook vroeg opstaan omdat ik om 8 uur in de bus moest zitten richting Cardiff waar ik samen met Benita en Annike heen ging voor 2 dagen. Nouja 1 dag Cardiff en ’s avonds door naar Bath. Cardiff is een mooie stad maar na een paar uur heb je het wel gezien. Cardiff Bay is denk ik het mooiste plekje daar. Dus rond 5 uur zijn we richting Bath gegaan. Doordat er geen treinen reden op een bepaald stuk moesten we nog 50 minuten extra met de bus i.p.v. 15 minuten met de trein. Maar goed soms moet je een paar dingen over hebben om mooie dingen te kunnen zien. We hebben ons hostel opgezocht en zijn daarna gaan eten en de voetbalwedstrijd gekeken want Duitsland speelde. Als je met twee Duitse au pairs een weekend weggaat kan je dat natuurlijk wel verwachten. Gelukkig hebben ze gewonnen en waren ze in een goede bui :P.

Op zondag hebben we 2 verschillende hop on hop off bus tours gedaan. Het was prachtig weer en om dan op die manier Bath te zien is echt geen straf. Na een lange, leuke en gezellige dag in Bath hadden we de bus terug naar Victoria Station om 6 uur, waardoor ik rond half 10 daar was en dus rond 10 thuis zou zijn. Bath is echt een super mooie stad, ik kan daar zo nog een keer naartoe.

En dan nu is het alweer dinsdag waarschijnlijk al woensdag als ik deze blog online kan zetten. En dit betekend dat er nog maar 13 dagen zijn voordat ik naar huis ga. Dat is pas een raar gevoel. Eerder was ik echt aan het aftellen en nu is het bijna: laat het nog iets langer zijn voordat ik weg moet. Het is ook een beetje plannen om de mensen die ik nog wil zien ook kan zien voordat ik wegga. Dus drukke week voor de boeg.

Week 35/36 "Normal" weeks again

Eigenlijk was week 35 niet heel bijzonder. Zoals elke week op dinsdag naar zwemles met de kinderen, 3 avonden oppassen in de week en de kinderen ophalen van school.

Zaterdag was het natuurlijk de ‘royal wedding’, maar ben ik daar dan heen geweest. Nee, veel te druk voor mij. Heb ik dan voor de tv gezeten om het toch te zien. Nope, was het veel te mooi weer voor. Dus wat heb ik dan gedaan? Ik ben naar Stonehenge geweest samen met Leah en Benita. Benita had de auto van haar hostgezin voor het weekend. Dus konden we er met de auto heen wat een stuk relaxter was dan de trein. Het was prachtig weer waardoor het ook super maakte en het er mooi uitzag. We hebben zelfs dichtbij de stenen in het gras gelegen, leuke foto’s gemaakt en gegeten. Heerlijk dagje al zeg ik t zelf.

Zondag ben ik samen met 3 andere au pairs naar Bishop’s park gegaan (het park waar ik vaak heenga om te wandelen langs de Thames). We hebben daar vanaf half 11 gezeten tot een uur of 5. Lekker op het gras picknicken, muziek luisteren, kletsen en genieten van de zon. Nog een lekker dagje en dan volgende week, laatste week voor half term. Dit betekend dat de weken/dagen nog sneller zullen gaan.

Week 36 was ook een normale week. Maandag hoefde ik de kinderen niet op te halen dus rond 17:45 had ik het eten op tafel staan zodat als de kinderen thuis kwamen ze gelijk konden eten.
Dinsdag vanaf half 3 aan het werk en na school natuurlijk naar zwemles. ’s Avonds oppassen en verder dus hartstikke logisch.
Woensdag ook de kinderen van school halen en ’s avonds oppassen.
Donderdag in de ochtend lekker naar zumba. ’s Middags ging ik iets eerder naar de school van de kinderen omdat Annelise een soort dansvoorstelling had (alleen de ‘onderbouw’ tot 7 jaar). Erg schattig en leuk om te zien.
Vrijdag de kinderen ophalen en daarna gelijk door naar gymnastics voor Lucas. En dan is het halfterm voor de kinderen. Ik had vrij in het weekend.

Dus op zaterdag ben ik naar Oxford gegaan samen met Leah en Benita. Erg mooie stad, veel mooie gebouwen en er staan zoveel fietsen vergeleken in andere steden in Engeland. Of te wel echt voor studenten. Zal het niet erg vinden als ik daar kon studeren. Nadat we de hele stad een beetje zijn doorgelopen gingen we terug met de trein.

Zondag was ik ook vrij en omdat het zo benauwd was, had ik samen met laura (andere au pair) besloten om naar de film te gaan in plaats van in de warmte te blijven zitten. Nou ja wel eerst lekker buiten geluncht. Daarna door naar de film, erg leuk en zo gaat de dag ook super snel. Waardoor deze week ook weer voorbij is. Volgende week half term, maar zien hoe dat weer gaat.

Week 32/33/34: Ups-and-downs

Opeens kwam ik er weer achter dat ik drie weken niets had geschreven, oeps. Zelfs al iets langer, maar door alles wat er de afgelopen weken is gebeurd ook niet helemaal gek. Zoals ik al zei aan het einde van mijn vorige blog ben ik naar Nederland geweest van maandag tot woensdag voor stage. Ik heb dinsdag middag en avond meegelopen en dit beviel mij eigenlijk heel goed. Dus het bezoekje naar huis was het zeker waard. Het was wel raar om weer thuis te zijn en dan voor zo kort en de week ervoor was ik ook al thuis geweest. Ik kwam woensdagmiddag weer aan in Engeland voor half 5 zodat ik de kinderen kon overnemen als ze uit school kwamen. Het ritme in Engeland gaat natuurlijk ook gewoon door dus donderdag en vrijdag waren gewone dagen. Vrijdag was het koningsdag in Nederland, dus dan moet je het ook vieren in Engeland. Ik ben samen met een andere Nederlandse au pair naar een pub geweest in Londen wat helemaal in het teken stond van koningsdag. Dus bijna iedereen die we daar tegen kwamen was Nederlands. Lekker meezingen op Nederlandse nummers, Nederlandse praatjes maken en Nederlandse vlaggetjes op onze wangen. Doordat de treinen niet de hele avond rijden moest ik iets eerder naar huis, anders moest ik blijven tot half 6 in de ochtend. En ik hou op zich van een avondje uit maar niet tot half 6 in de ochtend. Dus de underground in waar iedereen je aankijkt omdat je vlaggetjes op je wangen hebt staan. Nou ja heb ik die mensen ook weer een lach op hun gezicht bezorgd op de late avond. Uiteindelijk was ik rond half 2 thuis.

Zaterdag heb ik Annelise naar een feestje gebracht en heb ik samen met Lucas mij in de auto vermaakt want het regende buiten en dan kan je niet zoveel doen. Nadat we thuis kwamen heb ik Jasper terug naar school gebracht en was de zaterdag ook alweer voorbij.

Zondag was ik vrij en ben ik samen met 3 andere au pairs naar Kew Gardens geweest. We hadden niet al te slecht weer wat het leuk maakte. Lekker wandelen door de tuinen en gekke foto’s maken.

Daarna week 2: liep een beetje anders dan verwacht. Suzanne zal komen op woensdag tot zondag dus daar keek ik natuurlijk naar uit. Maar op maandag kreeg ik een verdrietig bericht uit Nederland. Mijn lieve ome Willem was overleden. Dus hoe ga ik dat regelen was mijn eerste gedachte, want ik wilde graag naar de begrafenis maar Suzanne zou ook hier komen. Dus bellen, regelen, nadenken. Gelukkig kon ik een oplossing vinden waardoor ik vrijdagochtend naar Nederland vloog en vrijdagavond weer terug ging. Maar in het begin van de week was het gewoon werken. Net zoals woensdag en donderdag toen Suzanne er was. Wel konden we op donderdag morgen Londen in zodat ik alvast wat dingen kon laten zien.

Ik was erg blij dat ik op vrijdag heen en weer kon naar Nederland. Het is iets waar je liever niet voor terug wil maar ik vind het fijn dat ik het gedaan heb. Een erg emotionele en lange dag. De terugreis was ook niet echt wat ik had gehoopt, veel vertraging met het vliegtuig waardoor de treinen niet meer reden als ik aankwam op Gatwick. Met een hoop gestress en de trein en de bus ben ik uiteindelijk wel thuis gekomen.

Zaterdag hebben Suzanne en ik ons vermaakt in Londen, alle dingen gezien die we moesten zien op die dag. Maar eigenlijk hadden we nog steeds te weinig tijd. Je kan zoveel laten zien in zo’n grote stad. Zondag zijn we in de ochtend naar Hyde park gegaan omdat dat aardig dichtbij is en we niet veel tijd hadden voordat we naar het vliegveld moesten. En dan zondag ga je op tijd weg van huis om naar het vliegveld te gaan, rijden de treinen wel naar Clapham Junction maar niet naar Gatwick. Dus wij alle twee in de stress hoe gaan we dit doen. Dus google maps kijken of er een andere route is en ja die was er gelukkig. Dus eerst met de trein en daarna met de bus. Maar kwamen we bij de bushalte, kwam de bus niet opdagen. Nog meer stress is niet wat je wil hebben als je daarna gaat vliegen. Daar stonden gelukkig taxi’s dus hebben we een taxi aangesproken en gevraagd of die ons mee kon nemen wat natuurlijk kan. Alleen stonden we toen vast in de file. Als we 5 minuten langer in de file stonden had Suzanne haar vliegtuig niet gehaald. Nu waren we met alles net op tijd. Pfff wat een dag was dat.

Week 34 was dan eigenlijk de week dat het weer een beetje normaal verliep allemaal. Geen vluchten meer naar huis, niemand die mij op kwam zoeken (jammer genoeg). Een gewone werkweek. Kinderen ophalen, paar avonden oppassen en in de ochtenden zumba, wassen en nog een paar andere dingen. Wel was ik erg moe, het gevoel alsof ik geen moment rustig aan heb gedaan door de afgelopen twee weken. En waar ik nu nog steeds een beetje van aan het bijkomen ben.

Zaterdag was het the first holy communion van Lucas, waar ik voor uitgenodigd was. Het is weer iets speciaals wat ik met de familie mag meemaken en ik vind het erg lief dat ik daar dan ook voor uitgenodigd werd. Na de dienst hadden we ook een uitgebreide lunch in een restaurant. Waar ik dan ook tussen de familie zit. Het was een erge gezellige dag met de familie wat niet echt mijn familie is.

Zondag heb ik een heel stuk gelopen, wat denk ik het beste was wat ik kon doen. Alle gedachtes lekker laten gaan en misschien een beetje laten wegwaaien door de wind die er was doordat ik langs de Thames liep. ’s Avonds oppassen en dan was deze week ook alweer voorbij.

Het waren zeker een paar aparte weken, met ups-and-downs. Maar ja dan maar bedenken dat die erbij horen en dat na regen altijd zonneschijn komt.

Waar ik ook achter kwam is dat het vandaag nog precies 8 weken is voordat ik naar huis ga. Als je dat zegt is het toch best raar en super snel. En in die paar weken, gaan we nog een keer verhuizen, ga ik nog een weekendje naar Brighton en is er nog een vakantie voor de kinderen.

Week 30/31: Weekje thuis en gelijk weer aan het werk!

Twee volle weken. De eerste week was ik natuurlijk in Nederland. Een heerlijke tijd gehad, de mensen gezien die ik wilde zien. Maar natuurlijk had ik mijn week veel te vol gepropt met bezoekjes en stage gesprek. Dan gaat de week veel te snel en voordat ik het wist was het alweer zondag en ging ik maandagochtend weer weg. Gelukkig waren alle twee de vluchten erg snel en makkelijk.

Het was wel weer lastig om weg te gaan, maar toen ik weer in het ritme zat van het gezin hier gaat het wel weer. Op maandag moest ik ook gelijk weer aan het werk, dus dat helpt dan wel. En als de kinderen dan thuiskomen, naar boven rennen en roepen ANNELIJNNNN geeft je wel een goed gevoel.

Dinsdag ging ik de kinderen ook naar school brengen dus in plaats van lekker blijven liggen in mijn bed in de ochtend ging mijn wekker om half 7. Het uur verschil met Nederland was nu fijn omdat het in mijn hoofd dus half 8 was en dan is het niet zo vroeg. Ook haalde ik de kinderen op van school, dus een dagje met veel doen met de kinderen.

Woensdag had ik een sollicitatiegesprek via skype. Dit is toch een beetje apart omdat je toch in een andere omgeving bent alle twee. Daarna kwamen de kinderen thuis dus weer gelijk aan het werk.

Donderdag ging ik naar zumba, wat is het lekker om na 3 weken weinig sport weer te sporten. Na zumba ging ik gelijk weer ongezond doen door uit lunchen te gaan met Leonie. We hebben gezellig bijgepraat want ik heb de afgelopen 3 weken niet veel andere au pairs gesproken door het werk en Pasen. Ook kreeg ik een telefoontje van de stage waar ik vorige week naartoe was. Dus daar ga ik een dagje meelopen morgen. Dat betekend dat ik vandaag naar huis vlieg voor 48 uur. Woensdag kom ik alweer terug naar Engeland.

Vrijdag had ik een dagje vrij omdat ik zaterdag moest werken. Het was zo warm dat ik eigenlijk alleen in de tuin heb gezeten met een boek, mijn studie en heel veel water.

Zaterdag lange volle dag met de kinderen, dus wat hebben we gedaan met z’n hete dag. Natuurlijk een watergevecht dan koel je wel af. Ook hebben we nog buiten gespeelt, getekend, spel gedaan en zo er een gezellige dag van gemaakt.

Zondag ben ik samen met 3 andere au pairs naar het post museum geweest. Wat natuurlijk weer heel gezellig was. In het museum kon je allemaal verschillende kostuums aan van oude post outfits. Hier zijn een paar geweldige foto’s uitgekomen. Ook kon je in het museum met een mini treintje de weg afleggen die de post ook maakte vroeger. Wat het een leuk interactief museum maakte.

En dan nu maandagochtend in bed liggend een blogje schrijven. Over een paar uur ga ik de lucht weer in op weg naar Nederland. Voor een erg kort bezoekje.

Week 28/29: Pasen en laatste week voordat ik een weekje naar huis ga!!

2 volle weken met de kinderen. Dus aardig wat drukte om me heen. De eerste week was vooral samen met Annelise en Lucas omdat Jasper nog geen vakantie had. Op maandag had ik vanaf 1 uur Annelise om me mee te vermaken en zei met mij. Eigenlijk kan je zeggen dat de week aardig hetzelfde gaat als de week als ze naar school gaan alleen begin ik iets eerder en zijn de kinderen veel minder moe. Zo ging het de rest van de week ongeveer door rond 11/12 uur beginnen tot een uur of 7 omdat dan Annelise naar bed ging.

Op zaterdag had ik vrij maar omdat heel veel au pairs thuis waren ben ik Londen ingegaan om daar rond te lopen. Het was best lekker weer dus heb ik lekker genoten van het zonnetje in onder andere Hyde Park.

Zondag was het easter Sunday dus heb ik chocolade eieren voor de kinderen verstopt. Ik ging zelf weg waardoor we konden zeggen dat de easter bunny was geweest. Ik ben samen met Laura naar Londen gegaan om een paar dingen van haar lijstje af te strepen en lekker te lunchen. Ook had ze een sollicitatiegesprek waardoor we al een speciale richting in gingen. Erg gezellig middag ondanks mijn hoofdpijn die ik had. Dus toen ik thuis kwam eigenlijk gelijk mijn bed in. Vanaf vandaag was ook Jasper thuis dus in plaats van 2 kinderen zijn er dan opeens 3.

Op maandag tweede paasdag kwam familie langs van het gezin en ging ik met ze mee lunchen. Dit was erg gezellig maar ook confronterend omdat ik op dat moment mijn eigen familie erg miste. Maar die kinderen maken het snel weer goed en halen je gedachtes daar weer vanaf.

Op zondag ben ik samen met Laura weer naar de film gegaan (ja we houden alle twee van films). Dit keer gingen we naar Love, Simon. Erg mooie film, zeker een aanrader.

Deze week moest ik eigenlijk vooral in de ochtenden werken van half 10 tot 2 of iets later. Alleen op zaterdag in de middag. Ook had ik een paar avonden babysitten en voor je het weet is de week voorbij en ga je bijna naar huis. Het voelt nog erg onwerkelijk dat ik morgen naar huis ga. Heb er erg veel zin in, maar aan de andere kant weet ik als ik weer terug kom in Engeland mijn avontuur bijna voorbij is. Ik ga terug naar Engeland op de 16^e en dan nog maar 3 maanden en ben ik weer thuis en dan ga ik niet meer terug. Ik heb nog geen zin om dit avontuur af te sluiten dus die laatste 3 maanden ga ik volop genieten en wie weet komt er snel weer een nieuw avontuur.

Week 27: Last week before the holidays

Erg kort blogje deze week. De laatste week van school voor de paasvakantie (die 3 weken lang is). Dus ook de laatste week dat ik vrij ben tot half 3. En in plaats van dat het sneeuwde of regende was het nu mooi weer (mooier weer). Mag ook wel het is nu lente, kom maar op met die zon. Deze week was gewoon nog normaal, kinderen ophalen van school, naar zwemles brengen, babysitten en in de ochtenden erop uit. Dinsdagavond ballet, we zijn weer bezig met een andere dans and I like it a lot.

Donderdag had ik zumba en daarna gelijk door om samen te lunchen met Leonie. Erg gezellig en voor weinig geld een tweegangs menu, mmmm. Bijna iedereen waar ik mee praat of mee afspreek gaat terug naar huis voor Pasen. Dus ik moet even iets bedenken waardoor ik iets te doen heb in het weekend de volgende twee weken. Nou ja anders ga ik er wel alleen op uit maar toch is het gezelliger met iemand.

En dan is het weekend. Op zaterdag had ik afgesproken met 3 andere au pairs om naar sea life te gaan. We hadden een 2 for 1 deal dus dan is het iets beter betaalbaar. Erg gezellige middag moest alleen iets eerder weer terug naar huis omdat ik ging oppassen.

Zondag zeiden de weersvoorspellingen dat er zon zal zijn en het super mooi weer zou worden. Nou niet dus, het was droog maar ook grijs. En heb samen met Laura (Spaanse au pair) besloten om maar niet naar Londen te gaan, maar om een rondje te lopen en daarna naar de film te gaan. We zijn naar a wrinkle in time geweest. Ik vond de film aardig niet geweldig leuk. Zeker wel een gezellig tijd gehad met Laura en veel lol gemaakt. Na de zondag is het weekend weer voorbij en dat betekend nog 2 weekjes en dan kom ik even naar huis. Daar heb ik echt wel zin in. Maar eerst nog twee gezellige weken vakantie met de kinderen.

Week 26: Deze week weet ik geen leuke titel :)

Druk, druk en druk. Dit lijkt wel het woord wat vaak voor komt in mijn weken. Druk, dus waar staat dat dan eigenlijk voor. Want op zich als ik de uren tel die ik moet werken valt het wel mee. Ik denk dat het komt door de tijden die je werkt. Vanaf half 3 is toch anders dan ‘de normale’ baan. En omdat ik toch elke dag rond half 9/9 uur (is niet vroeg, ik weet het) mijn bed uit ben is het toch een lange dag. Deze week ging ik ook elke dag de kinderen ophalen van school en hadden de ouders een drukke week. Dus veel oppassen en veel tijd doorbrengen met de kinderen. Als je ze elke dag moet ophalen en daarna de hele tijd met ze moet doorbrengen totdat ze gaan slapen wordt de band elke keer sterker. Soms denk ik, de band tussen mij en de kinderen is goed. Maar elke keer na een drukke week of een volle dag met de kinderen krijg je nog een betere band. Dat gevoel krijg ik in ieder geval.

Dus wat was er anders deze week dan andere week. Nou, 3 keer oppassen in de week. Elke dag de kinderen ophalen en elke dag totdat ze gingen slapen alles doen. Dus van eten klaarmaken, piano oefenen, trompet oefenen, huiswerk maken, in bad laten gaan en in bed brengen. Alles lag in mijn handen deze week. Best goed te doen en de kinderen zijn zeker schatten. Hele week was het ook goed weer, met een zonnetje en de temperatuur ging omhoog. Mijn humeur was daardoor ook erg goed. Totdat het weekend werd en het koud werd en ging sneeuwen. Mijn verkoudheid kwam opzetten. Toch omdat het weekend was wilde ik het huis uit en iets gaan doen. Dus zaterdag met goede moed richting Londen. Ik kwam aan in Londen en voelde me niet lekker. Ik dacht toch, ga het nog even proberen dus rondje gelopen naar Covent Garden. Daar naar straatmuzikant geluisterd en een goochelaar gekeken. Maar daarna moest ik echt naar huis en mijn bed in. Om 12:30 lag ik weer in bed, veel rust genomen. Geskypet met mijn moeder (hoeveel je dan toch mist van het leven in Nederland, besef je dan pas) en serie gekeken, lang leve Netflix. Toen de kinderen thuis kwamen, kwamen die natuurlijk even hallo zeggen en heb ik even met ze gespeeld niet lang want ben daarna weer in bed gedoken.

Na een goede nacht slapen voelde ik mij een stuk beter op zondag. Ik had ook afgesproken met een au pair waar ik al 1,5 maand mee probeer af te spreken maar elke keer hadden we alle 2 andere plannen. Dus dit kon ik niet afzeggen (kon natuurlijk wel, wilde ik alleen niet). Door de sneeuw hadden we besloten om niet naar Londen te gaan. Maar zal ik naar haar toe gaan en daar rond te lopen in verschillende parken en richting Hammersmith te lopen. Want dan kon ik dat dorpje ook weer van mijn lijst afstrepen. Het was erg gezellig en konden over van alles en nog wat praten. Dan weet je altijd dat het wel goed zit. Dus nog een keer afspreken zeker weten.

Week 26 is weer afgesloten op naar volgende week, waar ik ga proberen iets meer studeren in te kunnen plaatsen en misschien weer uit lunchen te gaan. Gelukkig kan ik volgende week ook weer naar ballet wat ik deze week erg gemist heb. En verder zullen we wel weer zien hoe het gaat lopen. Je weet het nooit met kinderen :).